Bu çizimi ablama gösterdiğimde ilk tepkisi bu olmuştu. "Ay senin için kararmış be..." demişti ama beğendiğini belirten bazı beyanlarda da bulunmuştu. Bu söz kalmış aklımda ama nedense:) İçim tamamen kararmış mı bilemiyorum ama bunu çizdiğim sıralarda delirmenin eşiğindeydim. Ajansa gidip saatlerce hiçbirşey yapmadan oturmak bünyede olumsuz etkiler yaratıyormuş onu anladım. Psikolojisi bozuluyor insanın. Bilgisayarın başında oturup "Hadi bi iş çıksın bee... Acil bi sipariş falan gelse şöle mis gibi ohh" türünden duyanı korkutacak düşüncelerle sürekli mailleri kontrol eden bir insana dönüşmüştüm. Şuur kaybı yaşadığım nöbetlerden birinde karalamışım bunu da... Neyse ki artık bitti o günler ve normale döndüm. Sanırım... Evet evet... "Hayat sevince güzel, sevince mutlu günler. Bir taşı kelebeği bir kuşu sevin yeter. lay lay lay la la lay..."
